Med Cezir Yanılmalar

Ve ben üvey evlat değildim,
merhametinin yoksul sokaklarını arşınlayacak!

Yalana batırılmış,
yalancı elma şekerlerinden çıktı
Yaşamıma yapılan otopsiyle,
Aldanışımın zehirli bulguları.

Bense her köşesini bilirim sanırdım,

Karış karış,
Adım adım,
benliğinin!

Her yalanını anlarım...

Her rengini tanırım sanırdım,
Hüzünle sevinç arası yüzüne ilişen o gölgenin.

Oysa;
Sıvazlandıkça şımaran ruhunu terbiye etmeye kalkmakmış
Yenilginin hası!


Sen;
ihtimal hesaplarının tutmadığı acılara çekilirdin
Med- cezir misali...

Ben;
ödünç acıların zimmetine tutuklu o mahkûm.

Başka başka savaşlardan madalyalı
Ortak yenilgilerimiz vardı.

Aşka koşar adım yüreklerimiz,
Başka gecelerin,
suç mahallerine adımlanan.

Yine de ben;

Üvey evlat değildim,
Merhametinin yoksul sokaklarını arşınlayan!

Ayaklarımın nasır tutmuş haritasına sığdırılmış bir ülkeydim,
Senden kalan can kesiklerinden çizilmiş sınırları olan!