Medd-i Vuslât

elif, vâv, ye...
ey güzel harfler,
uzatmayın vuslâtı...
ayrılığın medd'i, gönlün intiharı...

gönül dediğin,
sevgilinin gözlerinde secdeye durmuş bir mîm;
sevgili,
mağrurlar deryâsında kıyâma durmuş bir elif...

sevgili,
harflerin telaffuzu,
dudakların dili,
dilin kemiği...
gönül,
cezm'e uğramış haykırışların
sessizliği...

elif, vâv, ye...
ey güzel harfler,
uzatmayın vuslâtı...
ayrılığın medd'i, gönlün intiharı...





--- hatırlatma ---
vuslât: kavuşma
med: bir harfi uzatma (bkz: tecvid)
mağrur: kibirli
kıyâm: ayağa kalkma, ayakta durma
cezm: bir harfin sessizleşmesi (bkz: tecvid)