Medet

Bazen kaybolursun hücre yığınlarında
Kaos sarar tüm duyularını
Sistem alabora olmuş, kifayetsiz
Bir hortum peydahlanır nereden meçhul
Batan geminin malları misali düşersin

Sen dahil kimse tanımaz seni
Adi bir sokak kavgası mağduru gibi
Kan revan içindeyken her yanın,medet
Ama nafile beklersin

Hatırlayamadığın ama safi sen
Tutar elinden bir umut
Aşinadır bakışları ve gülüşü
Ama acıtmaz bu seni, yaralamaz
Çünkü; bu zat-ı şahanedir
senin yüzünü güldürecek

Dokunurken yaralarına şifalı eller
Bir yandan eriyecek buz kalıpların
Bir toplu intihar vak'ası daha yaşanmayacak
Derin okyanusunda özgürsün
Ve hatta uçmak bile olası
İmkansızda mana arama
Sevgi, vicdan, merhamet ve umut!
Mahşerin dört atlısı