Medet Eyy Rûkenim
Ey benim yürek sızım
Hasretinle baş edemez oldu ruhum
Gayr-ı sebatsızım
Vâv aşkına
Elif'e olan hayranlığın aşkına
Şerha şerha y'aktığın gönül gâhıma
Bir dirhem su serp
Ferah-nak et ne olur
Ateşten bir ırmak gibi
Yüreğimin otağından hasretinin nârı akmakta
Her lahza
Ferden ferda yakmakta
Bilmez misin şu biçare benliğim sensiz harda
Bir nefeslik karib ol
Gel ne olur
Dermanım ol
Gülistanım ol serde
Ey şifahane-i yüreğine vurulduğum
Medet Eyy Rûken'im
Kerbelada takatsiz ve üryanım
Gel dindir bu hasretin vuslat ç'ağrısını ki
Derunum perperişan
Derunum yerle yeksan
Derunum uşak makamında kıvranmakta
Ey benim nar-ı pinhanım
Ey derdi dermanım
Ey benim sürurum pür telaşım
Recme nakşedildi sensiz ahvalim
Bigâne coğrafyalarda bir lahza tutsan yed-i beyza ellerinle
Bilesin ki
Taşlar yağsada üzerime
Yolunu bekleyen letaifimle
Yüreğimi d'ağlayan yüreğin için yanarım
Liyakat -
"Aşk, tıpkı elif gibidir", demiş Hazreti Mevlâna..
Ardından devam etmiş;
"İsminde gizlidir, ama okunmaz.. O olmadan besmele sese gelmez.. O her şeyin içindedir, ama hiç bir şeyde görünmez.."
Kulluğun manası 'vav’dadır; elif, ulûhiyetin ve ehadiyetin simgesidir.. Bir başka ifadeyle, elif kâinatın anahtarıdır, vav ise kainâttır..
Tebrikler sayın Çınar...