Meğer Herşey Sahteymiş

Seslendim arkandan...
?' dur gitme'' ...!!!
Dönüp bakmadın son kez ardına
Yoldan kaybolana kadar bekledim...
Yinede bakmadın ...
Gittin karanlıkta kayboldun
Karıştın karanlığa ...
Koştum ardından hayallerimin peşinden gittim ...
Seni bulma umuduyla... bitmesin bu aşk diyebilmek için ..
Sağıma soluma baktım ... [ yoktu kimse]..
Karanlıkta ne görebilirsin ki ...sadece kendi varlığını bilmek...
Bütün cesaretimi topladım..
Ellerimi uzattım uçsuz bucaksız o karanlığa..
----boş kaldı ellerim-----
Pes etmedim .. bir daha seslendim...
Bir şey söyle susma,saklanma lütfen ....!!!!
Aynı ses yankılandı kulaklarımda ...
Sustum... gelecek olan sesi duymaya çalıştım...
Hiçbir iz yoktu senden...
Ne bir ses nede ten kokun !!!
Karanlıkta bir ışık ararken
Birden bütün ışıklar yandı
Bir korkuyla açtım gözlerimi...
Odamdayım....gözlerim kapalı....soğuk duvarlar ...
Ve karşımda annem :
?'kime sesleniyorsun kızım?''
Bu sorunun cevabını ben bile bilmiyordum ...
Oysaki ne çok yaklaşmıştım sana ..
Tutacaktım ellerinden...sarılacaktım doyasıya...
Meğer herşey sahteymiş .....