Mehmet

Kahraman askersin duyur şanını
Bayrağın rengine kattın kanını
Eyledin vatana feda canını
On sekiz on dokuz yaşında Mehmet

Belki yürüyordun belki süründün
Dört yön altı cihet nura büründün
Annene her defa tatlı göründün
Her dem hayalinde düşünde Mehmet

Dev sığmaz tabuta ona cihan dar
Tertibi şehidi al bayrağa sar
Her haline sinmiş gurur ve vakar
Tebessümün ve gözyaşında Mehmet

Anan sundu kurban vatana seni
Kamuflaj kıyafet kaput kefeni
Al kana bulanan o beyaz teni
Al bayraklar sarmış na'şında Mehmet

Gündüzden habersiz bilmez geceyi
Düşman uyumuyor sardı bacayı
Yaratana sığın çek tabancayı
Evliya enbiya peşinde Mehmet

Şüheda membaı millet yasından
Namerdi ayırıp halkın hasından
Onursuz suratın tam ortasından
Mavzerinle geçtin işinde Mehmet

Bunlar kanı bozuk satılmış köpek
Aşınmaz dudağı öptükçe etek
Son nefesten önce attığın kötek
Patlamış katilin döşünde Mehmet

Bu şahadet sana haktan hediye
Biliyor milletim sen göçtün niye?
Yarın şefaatçi olasın diye
Fatiha okuyor başında Mehmet