Mekansızım Sevgilim

Mekansızım Sevgili/m
Issız semtlerinde çığlığımı yankıladığım
İstanbul'da
Ben hep burada.. Sensiz
Mekansızım ....
Seni arıyorum Sevgili/m
Uykularımı çalan cinnet geceleri sırtlayıp
Varlığına seyirtiyorum adımla anılsın diye..
Ama hep
Şarab-i bir perde indiriyor aramıza zaman.......
Bir Şeb-i nem düşüyor bütün Derya'lardan
Gün batımı gibi yavaşça süzülüyor Nil'in suretine


Mekansızım..Sevgili/m
Her sokakta tanıdık sözler arıyorum sevdana dair
Nankör çiçekler satıyor kaldırımlarda kadınlar
Bütün kırmızıları tutuşturuyorum aklımda
Yüreğim... ! talan.. !
Ateşle /külle bitiyor dizlerimde derman..
Sırf sana benziyor diye
Şakaklarına kır düşmüş her adama gülümsüyorum
Tanımadığım her yüzde Sen ! tanıdık !..
Hangi karakola sürsem yorgun ayaklarımı
Başkomiser ' Yine mi Sen ! ?' diyor
Bağışla beni diyorum genç adam !
Bahtı kara erguvanlar çekiyor ayaklarımdan buraya beni
Oysa biliyorum olay mahalli hep Yüreğim !


Yalnızım/mekansızım
Sevgili/m
Soğuk/kuru taşlardan örülmüş limanlarda
Ruhum kafeste esir her gece
Ufuk çizgisinde yakaladığım gözlerinden
Bir düş gemisi kalkıyor umutlarım el sallarken
Siyah bir begonya sarkıyor güverteden
Beyaz güvercinlerin ağızlarına tutuşturuyorum
Göğsümdeki yorgun kadını
Bir martı kanadında her an tetikte kalbim..
Düşlerimi kemiriyor zaman
Her yanım kan revan...


Yersiz/yurtsuzum
Sevgili/m
Kökleri havaya, dalları toprağa dönük
Köksüz ağaçlar gibi yuvasız düşüncelerim
Mahkum ben..
Hücre ben...
Yan bahçeden bakıyor gardiyan gözlerim
Durgun saçlarımdan yılların sorgusu geçiyor
Kahırlı bir bakış..
Acılı bir offf eziyor çaresizliğimi
Damarlarımda güz şarkılarının bıraktığı
Buğu/kan...


Sevgili/m
Mevsim yine Sonbahar
Hala mekansızım..
Badem ağaçlarından dökülen çiçekler kaplıyor içimi
İçim !..
Kar yağarken mümkün mü baharı algılamak?
Hala dualarım yağmurun ıslaklığında toprağa bulaşıyor
Toprak seni getiriyor emdiği suların sızısıyla
Ben hala seni arıyorum
Yazdan kalan güneşin sıcak alnında...
Ilık bir bahar çalıyorum mevsimlerin koynundan
Bulutların saçlarından bir tutam buhur koparıyorum
Avucumdaki güneşin gülüşüyle yoğuruyorum
Yüreğinin karakışlarında üşüme diye..

'....Ahh!..Sevgili/m
hiç üşüdü mü gecen
yalınayak/ kafiyeli geçerken
bir şiirin içinde......'


Mekan hep aynı mekan...
Sevgili/m
Elimde sahibine yazılmış cevapsız mektuplarım..
Her ne yazdıysam sana med-cezirlerden
Kallavi bir efkar tutuyor eteklerimden
Yüreğime çöken hacminden soruluyor
Kader taşının ağırlığı
İsa'nın başı Meryem'in dizlerinde sanık
Bir ermiş tevekkülünde şiire merhem sürüyorum
Ben iklimsiz topraklarda yaşam artığı
Yalan dünyaya buzdan kahırlar çiziyorum

Ahh !..Sevgili/m...
Biraz Sen..biraz boşluk...çokça Ben
...ve yine mekansızım
Teammüden ölmeden önce.....



(ikibinyedihaziranı)

Şiirime ses olan değerli Hayatcan Öztürk arkadaşıma teşekkürlerimle ve canımciğerim arkadaşlarım Şebnem ve Derya'ya bir kez daha anılarda yolculuğa selam ile