Mektup - 2

firari bir yalnızlığımda uyumak usulca
yüreğim yokluğuna ağlar sesiz sessizce
senli bir hüzün var kara gözlerimde
şimdi yüreğimi dikiyorum yüreğinin yamacına

ah be canım yüreğim sensiz üşüyor ısıt yüreciğimi
sana kavuşamamış bi çare yüreğim
gurbetteki yalnızlığım ela gözlerin de bir yuva
ab-ı hayat gibi dudaklarından can üflersin canıma

sevgilim
heybemde asırlık sancılarım var
gidemem gayrı senden uzaklara
sürgün edemem,ne seni,ne de kendimi
ne olur gitme ki,seninle doğsun canlansın bu yürek

ayrılık hasret sözcüklerine inat
birazdan yalnızlığım asılacak ay'ın üzerine
yüreğim de sensizlikler can çekişiyor
sanki tabut/ummuş gibi duruyor sensizliği yazdığım kainatta'ki kalemler

birtanem,üşüyorum,korkuyorum ne olur gitme
yokluğun pusu kurmuş birazdan alıp götürecekler ruhumu
ey şair ruhlu şairler siz bu şiiri okurken
ruhum hepinizin arasında görünecektir

/hep beraber tutun yüreğimden götürün beni can/canıma/