Zamanın Ötesine Mektup

Baba!

Zamanın ötesinde...

Bir zamanda

Aramak...

Bulmak...

Umut etmek..

Kavuşmayı...

Baba!

Senin yokluğunda

Dünya Kasım'ın etkisinde kaldı.

Mevsimler değişti birden

Ay kapkaranlık

Gecenin sonu küsuf...

24 Kasım'da Karakış çöktü.

Benim dünyama!

Soyutlanmış bedenime...

Baba!

Sen yaylanın serinliğini izlerken

Dinlerken ağaçların zikrini...

Baş ucunda duran servi ağacı teselli ediyor beni...

Baba! 

Sen kavuştun en büyük sevdana

Huzura kavuştun...

Baba!

Beni sorarsan Baba!

Senin gidişinden....senin o sonsuz yolculuğundan....

24 Kasım'dan sonra

Sisler çöktü bedenime

Kapkara sisler

Boğuyor her yerimi

Nefesim kesiliyor birden

Hissedilmiyor

Hissetmiyor bedenim hiç bir şey

Bir boşluğun içinde kaybolmuş gibiyim.

Ruhum, yaşarken soyulmuş gibi bedenimden

Nasıl bir şey bu...

Baba!

Anlatacak çok şey var...

Zamanın ötesinde bir zamana uyandığımda...

Her şeyi anlatacağım...

Baba!

...................................Oğlun.................