Mektupsuz Annem..

Anne ...
Kaybolduğumu hissedebildin mi..
Suskun bakışlarımın ..
Umutlarını çaldıklarında..
Ellerimi bıraktığını ..
Hissettin mi...

Gecenin koynunda..
Bıçak kemiğe dayanmışken..
Etimden akan kanları..
Uyurken damla damla..
Ruhumdan sildiği mi..
Yaşamın en kör noktasında..
Kör olup..
Görmediği mi ..
Hissettin mi..
Anne..

Yağmurla ıslanmış şehrin..
Ruhumda ağladığı..
Caddelerin ışıklı hayalperest sahnesinde..
Bir gencin idam edilmesi..
Bir yıldızın aniden kayması..
Sessizce kendi depremim de..
Ölüme "Merhaba" demek..
Sen bana hiç vurmazken..
Bu yaşıma kadar hiç dayak yemedim derken..
Aslında hayatın mengenesinde sürünüyormuşum..
Sen beni kandırmışsın ..
Anne...

Her gece herkesten kopup..
Sana sığınmak isterdim..
Esir düşen hayallerimin..
Özgürlük tanrıçası sen olacaktın..
Çocukların gözlerinden süzülüp..
Ellerimden tutacaktın..
Göğsüne uzanıp..
Dizlerinde titreyecektim..

Sen ..
Neden sustuğumu
Hiç düşündün mü..
Anne...


Bırak beni ..
Benim olmadığım baharları yaşa..
Bilmem gözlerine baktığımın kaçıncı senesi..
Kaç kar yağdı umutlarımın üstüne..
Kaç dilek bağladım musalla taşına..
Bir söz uğruna canım yanarken..
Sana gelmek istiyorum diyerek..
Kekelediğim bakışlarım..
Sen odanda derin uykuda..
Ben dünyada kayboluşlarda..

Temiz kalmak isterdim..
Kirlenmeden hayatın aynasından
Bakmak isterdim..
Gözlerimi umutlara dikip..
Mavi denizlerin hışırtısında.
Bir dervişin suskunluğunda
Bulmak isterdim kendimi..
Kaybettiğim gözlerimi..
Zeytin dalındaki siyahlıkta
Bulmak isterdim..

Sana gelmek istiyorum..
Kovma beni..
Kovma beni..
Anne...
Annee...