Melankoli

yalnızım
duygularımın benle oynadığı kadar
haksızım
yıllarca neyi bekledim bu kadar
melankoli
bağımlı yaptı beni
boşluklar içinde aradım
bağımlı olduğum
şeyi.

uzaklara daldım
göremediğim uzaklara
doyumsuzca baktım
uzaklardan bakan kadına
anladım
deliriyorum sanırım

bütün gece güldüm
düşlerim ölüm
pencerem hayattı
sabaha karşı geldi
bütün gece gülerek beklediğim
göz yaşlarım
ağladım
yavaş yavaş
tadını çıkararak..

sonra ayağa kalktım
ve penceremden
doyamadığım uzaklara
tekrar baktım...

güneşin sevgisiyle kurudu göz yaşlarım...