Meleğime

Dünya'ya gelmeme saniyeler var
Kalbimin atışlarını hissedebiliyorum
Annemin çığlıkları kulaklarımda
Ve doktorlar evet geldi diyor
Ve nefessiz geliyorum dünyaya
Popoma bi kere vurup hayat nefesimi
Veriyorlar ciğerlerime
Gözlerim kapalı ama hissediyorum;
Annem bana bakıyor,
Yorgun,sevinçli
Gözlerinde 9 ayın özlemi..

*
Aradan bir hafta geçiyor,
Küçük gözlerimi yeni yeni açıyorum
Kocaman dünya kadar büyük bir kolların arasındayım
Dudakları kımıldıyor,nefesi suratıma çarpıyor
Anlaşılan bişeyler diyor bana,
Ama anlayamıyorum ki,
Ağlamaklı oluyorum,
Aonra öpüyor,
Tenimden küçük bedenime bi sıcaklık yayılıyor,
Gözleri gözlerimde,
Anlıyorum ki hoşgeldin kızım hoşgeldin diyor
Bu annem olmalı diyorum,
Hoşbulduk anne!

*
Aradan 2 yıl geçiyor,
Ve ben 2 yaşındayım.
Ayaklarımda küçük papuçlar
Bir elimde annem bir elimde babam
Yürümeyi öğretiyorlar anlaşılan,
Ama ben inatçıyım her seferinde düşüyorum,
Ama onlarda inatçı her seferinde elimden tutup kaldırıyorlar
Acaba her düşüşümde ellerimde onların eli olucak mı?
Yorulup ağlamaya başlıyorum
Kucağına alıp uçuruyor beni
Ve omzuna yaslandırıyor,
Ona ilk hediyemi verip
Kulağına anne diyorum,
Bakıyor suratıma ne dedin sen der gibi
Anne diyorum tekrardan,
O kocaman gözlerinden yaşlar akıyor
Kızım kızım diye bağrına bastırıyor.

*
Artık 4 yaşındayım.
Koşabiliyor anne diye bağırabiliyorum
Komşunun çocuklarıyla oyunlar oynayabiliyor
Mutluluğun nasıl bişey oldunu kavrıyorum.
Arada kanatlarım varmışcasına koşuyorum,koşuyorum.
Sonra tökezleyip düşüyorum.
Üstüm kirli,dizlerim kanamış..
Annem koşuyor,2 yıl evvel ki gibi tutuyor ellerimden
Biraz öfkeli olsa dahi şefkatini esirgemiyor
Dizimi temizleyip yarabandı yapıştırıyor
Bilmiyorki bütün yaralarım onun varlığıyla kapanıyor.

*
Ve 6 yaşındayım.
Saçlarım örülü,mavi bir önlük var üstümde
Küsüm bütün evdekilere
Beni bir yere götüreceklermiş orda ne annem nede babam olcakmış
Gitmek istemiyorum ama onlar orda arkadaşların olucak diyorlar
Bilmiyorlarki ben annemi istiyorum.
Elimden tutup kocaman bir binanın önüne getiriyorlar
Herkes benim gibi masmavi
Kafamı kaldırıyorum gökyüzüde masmavi
Ama birde güneşi var
Sonra kafamı indirip
Burda da güneş varmı diye bakınıyorum
Yanımıza biri geliyor,öğretmenimmiş
Yanaklarımı okşuyor ama ben mutsuzum.
Bilmiyorum ki buranın tek güneşi olan öğretmeni.

*
Büyümüşüm azda olsa..
14 yılım geride.
14 yılımın yolculuğunda tek varlığım annem.
Farkındayım artık bazı şeylerin
Yaşam atışlarında dolu dolu ben olduğunu biliyorum
Gülüşlerinin gülüşlerime bağlı olduğunu,
Gözyaşlarımın diğer eşinin onun gözlerinde olduğunu anlıyorum
Kirpiklerle bezenmiş bu pencereden dünyayı öğreten
Tek kişi O olduğunu çok iyi biliyorum
Düştüğümde dizimi şefkatiyle saran,
Saçlarıma mutluluk masalları yerleştiren
Gülücük resimlerini elime veren
Gökyüzünün bir gökkuşağı olduğu gibi
Herkesin bir rengi olduğunu öğreten
Uçurtma uçurtturup ruhumu özgürleştiren
Hepsi hepsini annem verdi bunu anlıyorum.

*

Şimdi ise 17 yılımı doldurdum,
Her yaşıma ayrı bir yıldız yerleştirdi
Üstümden ışığını hiç söndürmedi
İlk aşk gözyaşlarım onun omzunda birikti
O kocaman yüreği hiç küçülmedi
Annem..Annem..
Ben sana Allah'ın armağanı
Sen bana Allah'ın meleği..