Melek

Bir yıkımın son görüntüleri önümüzde,

Yollar parçalanmış

Binalar yerle bir.

Gökyüzü inatla parlamakta, her nefes seni anmakta 

Haykırışlarım sessiz, umudum tükenmiş 

Kalbim sıcak,gözlerin hafızamda.

Bağımlılık dolu sevda,tiryaki bir hafıza...

Cehennem gibi hayatlar anılarda,

Eski bir yuvanın ürünleri her hata.

Bilinmezlik dolu bildiğimizi sandığımız her duygu 

İyi kim kötü kim?

Hangi yanılgı senin sevginden daha acımasız?

Yanlış zamanın doğru insanı,

Kalbim ellerinle dolu .

Tekrarlayan hatalar gülümsemeni karalamakta...

Pişmanlığın anlamsızlaştığı saatler önümde,

Depremsiz yıkılan evim ve hüzün baş başa,

Her şarkı sesini anımsatmakta.

Büyüttüğüm çiçeklere inanma,

Aşka aşık bir şair öldürürmüş papatyaları

Sevmeyi bilmeyen , severken acıtırmış canını.

Ey güzel gözlü sevgili,

Bırak bu insanı yıkıntılar altında.

Gülümsemen yıldızlarda saklı kalsın,

Karanlıkta aydınlatsın mısralarımı.

Sen koksun kalemim kağıdım

Betonlar arasında yaşatsın sevdan.