Melek

Senden kalan tek uğurdu;
Elinde sazı, konmuştu yüreğime
Kanatları küçük bir melekti o,
Uçtu gitti, kim bilir nereye...


Kundaklamıştım meleğimi
Beslemek için benliğimin her köşesine,
İhtiyacım olurdu, bakardım
Uçtu gitti öylece kaldım...


Uçup gitmemiş melek
Yorganıma takılmış,
Yüreğimin beşiğinde sallanırken
Uçtu sandığım an ısıtanmış...


Sahibi melekten önce gitti
Kiracısıydım o kanatların,
İhtiyacım varken uçmazdı
Sahibin kadar güçlü değildi kanatların