Melekler Ağlıyor

gidiyorsun ya şimdi
bütün bulutlar küskün sana
ıslatmayacak yüreğini ferah yağmurlarla
gökyüzü verdiği mavisini geri istiyor gözlerinden
güneş kırgın , yüzünü dönmüş
dayanamazmış ışığı sönermiş gidişini görmeye
bastığın yollar titrek
yüreğimdeki deprem yol olmuş çöküyor şehre
bense
kışları unutulmuş bir sahil kasabası yanlızlığındayım
şekeri elinden alınmış
ağlamaklı bir çocuk oturuyor gözlerimde
uykusuz bir gecenin sevimsiz sabahı
ve yüzünü görememenin ayılamamışlığıyla
yudumluyorum
iki şekerli tadını bir türlü alamadığım
aşkı kana kana
kapıda umut sesi
bakıyorum bi heyecan
seni soruyorlar
yolda diyorum koşarsan yetişirsin
ben yetişemiyorum
sen gideli çok olmuş
farkettirmeden çaldım giderken
ellerin avuçlarımda
okşa yine kayıp ellerinle
gece yıldızlarını düşürmüş dediğin saçlarımı
bir ıslaklık vücudumda
teninin teri olsun süzülen yalvararım
imkansızım
melekler ağlıyor omuzlarımda