Melekler Uçtu Omuzlarımdan

"T"erketmiş çoktan üçer beşer
etraftaki aç itler
"a"ltımdan zemin kaymış
gibi boşluk derin
"h"azanlar geçmiş kış çökmüş ömrüme
çok hazin
"s"isli geceler bir fahişe gibi
nazlanır bitmeye artık
"i"ri iri gözleriyle uzar da uzar
kapkara her yer
"n"e çare zaman hakim
ömür son duruşmada idamlık

"Y"ıllar oldu toslamamıştım
hiç böyle sert kayaya
"ı"şıklı yollardan gittim oysa hatırlarım
bu ani kaza neden
"l"ambaları patlaktı son sokağın galiba
çarptım farketmeden
"d"öndüm bakamadım
arkama yok kimse etrafta in cin
"ı" slaktı yer öfkeliydi gökyüzü
her yer kirlenmiş ihanetten
"r"üya olsaydı biterdi
uyanması da güzeldi
"ı"rak mı ırak bana
hayaldir gül yüzü kaderin belli
"m"elekler uçtu omuzlarımdan
zebaniler nöbette gündüzlü geceli