Meleklere Kıble Olan Bina'yım

İnsanlardan önce cinniler vardı
Melek değil ben insandan yanayım
Cinni azıtınca bahtım ağardı
Meleklere kıble olan binayım

İnsanı topraktan yaratmış Hüdâ
Ondan havva halkedildi uykuda
Bunlardaki mevcut bir damla suda
İnsanlığın tek formülü DNA'yım

Tektir, birden çeşit çeşit kabile
Türedi ayrıldı ben hesabiyle
Vasati ayrıldı yüzyetmiş dile
Adaletin elindeki kınayım

Zikredilenlerin piri Yesevi
Devirdi devrini bitiren devi
Dedi: Anadolu analar evi
Sultan veledimdir inip konayım

Evliyalar piri kerrarı haydar
İlmin kapısında şahini pâydâr
Felah bulmaz yevmi mahşere kadar
Ben burada: kör şeytandan yanayım!

Emânettir bu canı bedenin
Her ettiği, kayda geçer edenin
Boş gelip boş kalıp boşa gidenin
Kurumayan dallarına konayım

Abazası, Arnavudu, Pomağı
Türklük tezgahının ipek yumağı
BALIM SULTAN elindeki çomağı
Vur ki: şefkâtinle akıllanayım



/Balım Sultan/