Meleklerin Gözyaşları

kaf dağına çıkmış
ışıldıyor parlak sanki
tanrı'yı görmüş

orada, sanki inmiş bir vahi
gök yüksekliğinde
yaklaşık, yaklaşmış oraya

melekler seviyesinde
açılmış kanatları
sanki birer kanlı pençe

el elle aşağı atlayacaklar
unutulmuş oldu artık bu aşk
en azından tutkulu ölüm

niyet, hakikileşiyor, iyileşiyor
düşüyorlar düşüyorlar çukura
ıssız bir yokluğa çevirdiğinden beri

uzaktan görüntüsü
bir ağaç gövdesi gibi
güneş, hilal ve yıldızlar gibi

her zamanki gök, mavi
ve üzerlerinde cennet kuşu
ve acıları büyümektedir


iki ruh renkli ışık saçıyor
sıra dağlar gibi, art arda
uçurumların, nehir yataklarından

dumanlar yükseliyor, ağlarken
ve şeytani fısıltı, atlayın
açıklıyor, çıplakları acı, acı

daha yüksek, yapacakmış! o kuleyi
nemrut'un evine yakın
bir nota, bir sessizlik

gözle görünmekte
o iki ruh öldü, bunu anlıyoruz
hepimiz, yaşadık tattık bunu


Suskun//