Memoria /1

Hatıra /1


Turkuaz nehir
ve taş köprüleri
yine, ben ıssızlığımla
bir başıma ilimizde

zümrüt gözlerinde
kendimi ararken
tanıdık gölgesinde
anılar, sönük
yalnızlığımı hissettim

yılanmış anılar
bir yerlerde
buldum kendimi
soğuk bir kent
bedenim donuk

donuk zaman
ve buğulu nehir
üzerinde köprüler
bir anıt dikmişler
adımı yazmışlar
bilinmeyen alfabe ile

şu ufukta
gri sis perdesi
ve yakın hissettim
geçen ruhunu
ruhun, gri sis perdesi
çan sesini izlerken
manolya
yapraklarına _

_ çiğ düşen o gün
bedenin donuktu
ruhumu ararken
çok özlediğim
ısı sonra
gidişim sesine
sesine doğru
ve düşündüm
ben sadece _

_ gözlerinin
esiriydim
eğer görebiliyor
olsaydım
zindanlara
düşmezdim
yansıma düşünce
bir sen
yansıması
mavi gökyüzüne...




Suskun //