Men Enti

Zaman en büyük ilaçtır dediklerinde, tarihi hep geçmişti
ve yaralar için zamanla geçer dedikleri,
onların oluştuğu yerden sıyrılıp geçerken, tüm vücuda yayılmasıydı...
şimdi zehirli kanın vücuda pompalanmasını durdurmak için,
kalbimi söküp avuçlarına bırakıyorum...

-iyi bak ona. ben hariç herkese baktığın kadar iyi...

Men Enti?
sen, belki bir çok kişinin avuçlarındasın.
avuçlarda gezinen ten,
avuçlarda ki nasır,
avuçlarda ki diken.
sen, avuçlarında kaybettiğim çocukluğum...

Men Enti?
senin adın tüm dillere haram
bu yüzden siyah renk bir "sevgilim" diyorum sana.
mat, soluk ve vücudumdaki kan kadar donuk...

bir yerlerdeyiz seninle
karanlık, dar, zifir...
çok bir zaman kalmadı, bekle.
bekle gün ağrıyacak ve tüm siyah renkler ateş kırmızısı olacak
işte o ateş kırmızısıyla sesleneceğim sana bir kez de, "sevgilim..."

Men Enti?
sen kimliğini gizleyerek hayatıma sonradan giren bir başrol.
sen, insanların inandığı gelecek zaman eki ve hayalleri...
sen, siyahı ateş kırmızısına çeviren küçük kız,
sen neredesin?

Aslında kim olduğunun bir önemi yok.
nerede olduğununda.
sen, sadece ellerini ver
yoksa damarlarımdan akan kanla yazacağım!

Şu hayal benim, bu hayal senin diye koptuğumuz yerden,
bağlıyorum iplerimizi hayata...

Sonu sen dahil hiçbir yere varmayan sokakta ki sönmüş ışık bendim oysa,
ikinci kez kendimi yakmaya direncim yok...
ölüm sızıyorum sisle karışık,
Rabbim duy,
Rabbim gör,
Rabbim, sevsin...

Sahi sen kimsin ve biz neden yokuz?
"bir gün, her şey biter diye mi,
"hiçbir zaman, hiçbir şey olamadığımız için mi?
boynum bükük, yerlerde bu cevabı arayarak geçiriyorum ömrümü...

Men Enti?
sen aşksın. aşkta cinayet...
gidenin arkasında iz bırakmaması,
kalanın suçsuz halde içeri atılması gibi bir şey...

Boğazımdan ses yerine, kanlar fışkırırken tekrar cevap veriyorum.
sen hayatımın üç noktasısın...
birinci nokta sen, ikinci nokta ben, üçüncü nokta bize ait minicik bir nefes...