Mendil = Ekmek

Mendil satıyordu istasyonda bir çocuk
İnsanlar meraklı
İnsanlar rayların Eminönü'ne uzanan ufkuna bakıyorlardı
Öylesine bağırıyordu ki çocuk
Ve öylesine bağırıyordu ki bir çocuk
Kulaklarım anlamamıştı çocuğun yanımdalığını
Yamuk yumuk, çürük, paslı dişlerinin arasından :
-Ağabey bir mendil de sen al! diyordu.
Konuşmuyordu.
Yırtık dudaklarından anlıyordum ben
Kırlarda yürürken ayağımızın altından kaç karınca tanesinin geçtiğini bilemeyiz ya!
Öyleydi bir çocuk...
İstasyondaki çocuk...
Cebimdeki ve...
İstasyonda mendil satıyordum bir çocuk.

Nisan 08

15 Kasım 2008 36 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (3)