Mendilindeki Ben

Beni yaktınya
Sen de yanasın
Beni vurdunya
Sen de benimle ölesin
Bu yürek seni hep sevecek
Bunu iyi bilesin

Geçmiş sevdalarına ait
Ne varsa hepsini unut
Benim sevdam
Her an üstüne ağlayan
Bir kara bulut
Bir gün ararsan beni
Kırık bir içki masasında
Başını yaslamış hayallerinle
Nerde dokunaklı bir şiir duyarsan
Nerde hüzünlü bir şarkı dinlersen
Ve nerde efkarlı bir şair görürsen
İşte ordayım
Yani kalbinin derinliklerinde
Hadi çağır onu
Aşkı yaşamaya
Yaşarken de birlikte ağlamaya

Ve öldüğüm uğrunda
Nerde yanaklarında
Bir damla gözyaşı görürsen
Bilesin ki
İşte ben ordayım
Yani hep seninle
Ama sen fark etmezsin
İstemediğin beni
Siler atarsın mendilinle
Ama bilmezsin ki
İşte ben ordayım
Bazen de suçlulukla beni anıp
Dökülürse yaşın
Sessizce süzülür geçerim yanağından
Bir buse alıp
Üzülme sen
Ve ben
Yaşıyor olacağım
Asla ölmeyeceğim
Sana kavuşmadan
Senin olmadan
Asla
Azrailin olmayacak şiir ruhum
Vermeyeceğim ona
Teslim etmeyeceğim
Ellerimle beslediğim
Ama öksüz şiirlerimi

Ve ölümsüz olacak
Sonsuzluk mührüne bürünecekler
Kalbinden dudaklarının arasına gelen
İki kelimeyle
Belki söylemek isteyip
Söyleyemediğin
Veya
Söylemediğin
Seni seviyorum