Menzil

- adam olun bayım
'' bir arpa boyu ''

şeytanınızı ürkütün biraz
ölüm de var zira, yaşam kadar

'' at ölür semer kalır '' -




işte menzili yarım bir hayalin, toprak kokusu
kuru ağacın neminden çalınan bir gıdım çiy
susuzluğun öyle vururken başıma geceyi kör eden şeytana inat

sen
uzağın sırlarına gömerken sesini
o kuş şarkılar söylüyordu, inadına
nihavent yalnızlıklara tutulunca şehir

viran sokak körpe kederler biriktiriyordu saksılarında
tomurcuklarını infaz eden rüzgara inat
serseri kurşunlara tutulunca, dizleri yaprakların

kör topal isyana mahkum
şiirler yazılıyordu terk edilmiş hanelerin duvarlarına
yine herkes sarhoş
yine herkes şair

biçimsiz kafiyelerde saklıydı asi ve çaresiz yalnızlık
küfrün bini bin para
dinden imandan yoksun satırlar düşüyordu alt alta

biliyorduk güneş temizleyecekti kiri
varsın da yazsın bu gece
bu gece ezgilere her şeyi

tanrının kulak tıkadığı zamanlardaydık velhasıl
gök kara
kubbesine saklanmış yıldızlar örterdi günahı nasılsa


işte menzili yarım bir hayalin, toprak kokusu
kuru ağacın neminden çalınan bir gıdım çiy
susuzluğun öyle vururken başıma geceyi kör eden şeytana inat