Merak Ettim

Kim yaşıyor aşkımı?
Birisi mi, ikisi mi, üçü mü,acaba?
Yoksa kalabalık can evinde
Düğünlü evler gibi mi?

Orası benim de evim...
Kimler sofra başında bensiz
Şekerinde,aşında
Tat kaldı mı acaba?
Kimi misafir ettin şimdi orda şaraba?
Neden kapılar açık?

Birazcık umut taşıyan ışık süzülür.
Ayın sarıya dönüşen ışıkları gibi.
Sarı simine dokunur kalbimin,
Sonbahar yaprağımı dalından üzülür.

Yok yok... ne özledim, ne de gözledim..
Sadece merak ettim..
O kadar evi yağmalanan var ki,
Yenisini dikerler,unuturlar köhneni.
Unuttum ben de seni.
Son dediğin gibi Allaha emanetinim,
Bana emanet, senin evin ;
Yüreğim...
Ama ne kalabalık,ne de iki kişilik
Bomboştur hemişelik...
Eşyaları sergilenen müzeler gibi
Geriye dönük...Hatıralar odası....
Ne aşk, ne de acılar daha değil gereğim.
Yaşasın dolu dolu,
Kim yaşıyorsa aşkımı.

'Kim yaşıyor aşkımı?'diye sordumsa,
Yanlış anlama bu sualı
Sadece
Merak ettim...


(Değerli dostum Nazmi Örsele teşekkürler)