Merasim

biliyorum yoğun bakım üniteleri göstermeyecek seni bana
uzun karanlığa açılan dar bir koridorda
sedyelerle taşıyacaklar kaybedilmiş bir dünyayı.

üzgünüm, ama
hiç bir film göstermeyecek bunları sana,
üzgünüm, ama
bu rolü vermeyecekler bana bir daha.

hiçbir ölü bağışlamayacak kalbini can çekişen bir aşka
ve cesetler sustukları yerde
başlayınca pişmanlığın ne olduğunu anlatmaya
aklıma sen geleceksin,
temizlemek uğruna bir şeyleri
kendi kirlenen suların
dökülüp şehrin kanalizasyonuna akıp gitmesi gibi
fark edilmeksizin gideceğim.

gideceğim buralardan,
fark etmeyeceksin.

ne bir elveda,
ne de bir el sallama,
olmayacak bir merasimi bu yitirmenin,
senden tek isteğim;
bunu asla
ama asla tekrarlama.