Merdivenler

'Uzaklara'


Baldırı çıplak acıların sefaleti diz boyu çamura bulanmıştı
Ellerimi gönlüme sürmenin az öncesinde...

Her gönül arşınladığın kaldırımları aşarsın üçer beşer de
Yükü kambur çocukların
Sonbahar savruntuları ile
Yere düşüşünü izleyince
Ben gibi
Korku gözlerimin saten kapaklarını açıverir göğe doğru
Ve işte pusulu şehrin oyunları ile dikilir karşına
Başı gökte sonu yedi kat zemheride
Aşılmaz merdivenler...

Hayat ya senin garezin var sevilmişliğe
Ya da hala anlamadım kaçıncı dalga geçişin
Ürperen düşlerimle

Daha birinci basamakta çocuk gözlerim ağladı
Hayattan kırklansan da
Peşindeki kurt gibi
Beyhudeymiş nazar boncuğu hikayesi
Misketlerim ya da çelik çomak efsanesi
Çileyle yıkayıp giydirdin üzerime
Çocukluğumu
Yanarken sesim
Yanarken gülen gözlerim

Ve ikinci basamakta acımasız bir kavga
Hile, hurda sahtekârlık bazen de riya
Suçu aslana atılmış ekmeksi muamma
Yorgun gözlerle işçiler ırgatlar
Kimin de merhametsiz gaddar beyler
Ve yoklukla tanıştık sayende
Tırnak ojelerinin bitmeyen süslerinde
Hani pembe panjurlu evle avuttun ya yıllarca
Ne diyeyim ki sana
Kırık notlu sınav sonucumsun nihayetinde

Ah keşke çıkmasaydım
Dediğim yerdeyim şimdi
Karanlık yanaklarıma dokunuyor usulca
Korkusu kardeş
Korkusu kalleş
Ve sana inat bir basamak daha aşacağım
Giderken
Bu memleketten uzak diyarlara doğru
Geride kalanlarım var oysa
Sevdiklerim
Sevildiklerim

Kalbime uzak rüzgârlar esiyor
Soğuk
Ayaz kanlı bıçak gibi geliyor
Üzerime üzerime
Ve ben her adımımda
Gidiyorum geri gelmez gök gürültüsü şarkılarına
Ellerim şimşek yanığı hayallerimi taşırken acıyla
Son sözüm bu sana

Mutluluğu aramaktan yorulduğum gün hiç merak etmeyeceğim zirvede gülümseyen meleğin gözlerinin rengini

Ve merdivenlerinde sonu vardır elbet, kokusuna kapılıp gitsek de yaşanacak güzel türkülerin sedasına...


09.10.2012 / Şair-i Gülhan...128