Merhaba, Elveda

Merhaba, adımı bile hatırlamayacak olan sevgilim
Seni ne kadar çok sevdiğimi hiç anlamadığın gibi
Karanlık gecelerde buz gibi yatağımı senin hayallerinle;
Gam tutmuş yüreğimi beni sevebilme ihtimalinle
Ne zamandır, nasıl ısıttığımı bilemeyecek olan sevgilim
Uğrunda ne acılar çektiğimi hiç anlamadığın gibi

Seni tanıdığım o gece nereden bilebilirdim
Benim bu kadar çok seveceğimi seni,
Ellere gitmekteki isteğini seninse
Sen benim alaca karanlıkta cılız ateşimdin elimde
Sönerek başkalarına yanacağın her büyüttüğümde benim
Sönmemen için kendimi yaktığımı hiç anlamadığın gibi

Hayatın bana da güleceğine tek umudumdun sen benim
Ama nedense ben hariç herkese bir umut oldun gibi
Güvenip akan zamana, seversin sandım gün gelince
Benim seni zar zor tekrar ayağa kaldırmam her sönüşünde
Sana hiç bir şey mi anlatmadı, anlatamadı sevgilim
Beni bugüne kadar ne kadar üzdüğünü hiç anlamadığın gibi

Elveda, adımı bile hatırlamayacak olan sevgilim
Soğuk rüzgarlarda tutuşturmaya çalıştığım aşk ateşim
Karanlık gecelerimi, buz gibi yatağımı bizim hayallerimizle;
Yalnızlıktan çürümüş yüreğimi beni sevebilme ihtimalinle
Kim bilir kaç zamandır, nasıl ısıttığımı bilemeyecek olan sevgilim
Seni bir kez olsun görmenin; bir kez olsun tutmamın elini
Bilemeyecek olan beni nasıl yaktığını, sevgilim..