Merhaba Sevdiğim

merhaba sevdiğim
özlemek denen bu yokluk şehrinden yazıyorum sana
özlemek denince insanın aklına ne gelir bilmem ama
yüreğimin karakökü kadar sen geliyosun aklıma
bilirsin insan sevince birde sevdiği uzağında olunca nasılda acır içi

iyi oku bu şiiri sevdiğim
uzak iklimlerin özlemlerinden yazıyorum sana
zaman herşeye yeter derler de en başta zamanı yetiremezler kendilerine
saatler geçer
günler haftalar aylar geçer
zaman geçerde geçtikçe kıyam gibi dağlar yüreği sessizce

yürekler titrer kalpler üşür
bilinir ki bir nebze duyulsa sevdiğinin sesi
ilk kez sevilir küresel ısınmalar
buzullar çözülünce yüreklerde
benim yol tarifimde böyle
uzun lafın kısası özledim işte