Mertebe

Sana el-avuç açıp yalvaran dilenciye
Değilsin vermek zorunda bir sadaka
Kapını çalan herkesi
Almak zorunda değilsin içeri belki
Belediyenin diktiği çiçeklerini sulamak
Zorunda da değilsin parklardaki
Senin işin değil elbette
Köprü altında uyuyan çocukların üstünü örtmek de


Ama sadaka vermiyorsan da
Kalkma nasihat vermeye
Kapını açtınsa çalana
Kızma neden çaldı diye
Sulama sokaklardaki çiçekleri ziyanı yok
Ama onlar hepimizin basıp ezme hiç değilse
Üstünü örtme köprü altı çocuklarının
Ama örtenlere de laf söyleme

Hadi verdin diyelim üç beş kuruş sadaka
Fatura, gider makbuzu isteyemezsin
Hadi aldın kapından içeri o yabancıyı
Ona tekme tokat girişemezsin
Hadi diyelim ki bilmeden basıp geçtin çiçekleri
Bir de üstüne gülemezsin
Hadi doyurmadın aç çocukları, olsun
Ama doyuranlara da laf söyleyemezsin.


Ozan tabakasını sen delmedin
Ama bundan bana ne, diyemezsin
Yanan ormanlar var
Ben mi yaktım sanki, diyemezsin
Haksızlıklar var onca
Bana mı yapıldı, diyemezsin
Küresel ısınma da senin yüzünden değil ama
Ben zaten sıcağı severim, diyemezsin

Biri eziyor zavallıyı
O da ezdirmesin kendini, diyemezsin
Görüyorsa göz, duyuyorsa kulak
Görmezden, duymadan gelemezsin
Söylüyorsa dil, biliyorsa akıl
Susamaz, bilmezlikten gelemezsin
Yaşıyorsan bu dünyada
Üç maymunu oynayamazsın


Sana gelmiş bir mektubu
Açamam diyemezsin
Sözlerime kulak kapatamazsın
Sana dolmuş bir aşığa
Ben mi aşık ol dedim sana, diyemezsin
Ona azıcık ilgini övünç yapamazsın,
Gülüşünü sadaka
Merhametini insaf
Teslimiyetini de ödül diye veremezsin


Her kibir öğrenmeye engeldir
Her kötülüğü yapabilir
Her yanlışı yapabilirsin
Kendi küçük dünyanda bir dev olabilirsin
Herkese her şeyi diyebilir
Herkese her şeyi yapabilir
Her türlü yaşayabilirsin
Bu senin hayatın
Sevmeden de inanmadan da olabilirsin
Bu dünyada yaşıyorsun
Ama ben dünyaya vermeye değil
Almaya geldim, diyemezsin...
İnsan olduğunu unutamazsın
Sonra da, ben de insanım, diyemezsin.


Diyebilirsin ama tek şartla
Unutabilirsin her şeyi
Yansa da ormanlar
Yırtılsa da gökyüzü
Dünya azalsa
İnsanlar öldürülse de
Görmeye, duymaya, bilmeyebilirsin
Bir tek aşıksan bunları yapabilirsin ey benim deli gönlüm
Aşıklar muaftırlar bilinen bütün yasa ve yasaklardan

Aşk dediğin şey
İnsan olmayı hak ediyorsan
Aşktır.

Bana ne dediğin, keyfine baktığın
Zerrelerinle karışmadığın bir dünyada
İnsan sıfatını atlayıp
Aşık mertebesine ulaşamazsın.


Mehmet Ümit Görgülü

31 Mart 2010 17 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar