Metris'te Özgürlüğün Kanatları Siyah

I.
ne güzel şey göndere asılmamış güneşi görmek
kafesinde bir kuş çırpınıyor
oysa herkesin bir kapısı var...ister girer ister çıkar
O'nun ise her yanı boşluk...
avuçlarında düşler, gözlerinde dolunay...
en çok da aşılması yasak duvar
.
Ey can!

buram buram
koku vererek
bir gül
so-
lu-
yor.


II.
ne güzel şey yağmurda ıslanmak
-ki yağmur...bulutların düşürdüğü umut kırıntılarıdır-
gonca vermeyen damlaların okuması yazması yok
oysa herkesin bir umudu var...tazelenir her bahar
O'nu görünmez kılan ise...
saçlarında tel örgüler, unutturulmuş anılar...
en çok da küf kokulu dört duvar
.
Can!

külümden yeşeririm diyerek
bir orman
ya-
nı-
yor.


III
ne güzel şey kuş cıvıltılarını dinlemek
duyulmamak nasıl bir yara kör çığlık
oysa herkesin bir sesi var...ağlayınca duyar analar
O'nun ise şıngırtısı bile yok...
bileklerinde kelepçe, ayaklarında pas tutmuş prangalar...
en çok da sağır ve dilsiz duvar
.
Can!

cam kırıklarına basarak
bir yürek
ka-
nı-
yor.

*
gözleri mavi bir adam
beyaz kanatlar takarak
yüreğini güvercin eylemiş
hürriyetini
a-
rı-
yor.

***
**
*

1989

*tahsin özmen, bez bebekler de üşür, çatım&baskı yay, ank, 2006