Metruk Yalnız

Miladi dolmuş bir yalnızlık var avuçlarımda
kızgın , üzgün , kırılmış..
Kaç kişi uğruna terk ettin beni der gibi bakıyor
öyle bir bakıyor ki sanki tüm evren aynı cümleyi bağırıyor kulaklarıma
Kabilin vicdan azabını yaşıyorum sanki
sanki deliriyorum
-sahi kaç kişi için terkettim seni ?

Aylardan zemheri
günler metruk
ve ben meczup..

Aynı ayın altında oturuyoruz diye
aynı nefesi almıyoruz
senin içine oksijen
benim ciğerlerime gam doluyor
gözünü bana dikmiş yetim bıraktığım bir yalnızlık var
öksüz çocuğun öfkesini barındırıyor içinde
içinde suçsuz yere yasaklanmış bir kitabın ah'ını barındırıyor
benim öfkemi barındırıyor içinde.

Sırılsıklam azap doluyum şimdi
cehennemi mi merak ediyorsunuz ?
Zaten yaşıyoruz.