Mevkileriyle Köyümüz Kozayağı Eskiye Dönük

Köyümüz Kozayağı
Adı ceviz ayağı
Tarlaları herg yapar
Demirden gaz ayağı

İdris dağı dibinde
Derenin göbeğinde
Su destisi ayazlar
Tınazın höbeğinde

Çağlayıktan su çağlar
Aşıklar yanar ağlar
Az aşağı inince
Derede yeşil bağlar

Çetin tırkaz deresi
İki taşın arası
Yıllardır göremedim
Oldu hasret yarası

Dağda gavur galesi
Yıkılmış yok gulesi
Daş bunarın suyunun
Daş arası lülesi

Sırtta uyuzun mezer
Sırtında çoban gezer
Gara kuşlar havada
Goyun guzuyu süzer

Gara oluk çömleği
Çoktur mantar evleği
Fırınlarda gavrulur
Köy somunu gevreği

Ağlar gelin gayası
Yanı goyun sayası
Gaya rengini almış
Gelinlikten boyası

Gamışlı bük büktedir
Bağlardan yüksektedir
Yünlerden yatak yorgan
Sandıklarda yüktedir

Gerdemede terelik
Fışkın söğüt selelik
Bahça bostan miyvadan
Topluyorduk filelik

Garamanın deresi
Değirmenler yöresi
Dağdaki ağılların
Can yakıyor piresi

Köy yanında daş keslik
Çiğdem yolmak heveslik
Damın içinde olur
Tavıklara kümeslik

Orta yamaç harmanlar
Meşeliktir ormanlar
Anamızın elinde
Yün eğirir kirmanlar

Yüksek İbiş aggaya
Giderim ora yaya
Avucu daldırırım
Çaygarada ki suya

Yaylaymış eski yayla
Çevir etrafı gıyla
Eski yaylaya doğru
Sürüyü yayda boyla

Atinni ini ünlü
İninin içi bunlu
Gırklığı al eline
Goyunun sırtı yünlü

Garşıda ıccag gaya
Pideye gucak gaya
Adı gelir buradan
Dedeme sıcag gaya

Dölü seç horguyanda
Meleşir guzu yanda
Goyun guzu ayrılır
Döl seçildiği anda

Dikmenlikte tek meşe
Köye veriyor neşe
Davul sin sin çalıyor
Topları at ateşe

Mezerlikte bekerik
Bostan beller ekerik
Tarlalar sapla dolmuş
Harmanlara çekerik

Çayırlarım örenim
Şebite bal dürenim
Karşı yöne bakınca
Asarcığı görenim

Gümüşlayi yazarım
Gök sıvayı gazarım
Kaleciğe kurulur
Salı günü pazarım

Yazı garlık gediği
Gaynatırım hediği
Baharın ağaçlardan
Gavlatırım düdüğü

Gara ağacın önü
Kuzeye doğru yönü
Şinniklere def olur
Tiftik keçinin gönü

Armıtlada armıtlar
Harp gapan armıt toplar
Çördükleri sararmış
Doluyor bakır gaplar

Duzla gayası duzlu
Dağların suyu buzlu
Toprak keçi yolundan
Yel eser tozlu tozlu

Çıngıl dayıkta bunar
Harman savuran yanar
Bebeler cobutlarla
Harmana suyu sunar

Okçuda gara yazı
Avcı yanında tazı
Düğünlerde dinleriz
Köy odasında sazı

Muratça dayli bunar
Boz yerim beni anar
Sığırcıklar uçuşur
Gavak dalına gonar

Gatır benin çayırı
Gezdim gara bayırı
Yol çişmeye verilir
İnananın hayırı

Bağlarda gara daşda
Esbabı yıka gışta
Soğan gelir sufraya
Darhana doğga aşda

Ulusurda bosdanlar
Yakılıyor destanlar
Ancak bu yazılanı
Yaşayan dostlar anlar

Yolda Türkmen mezeri
Yolumuzun üzeri
Samanlı ekinlere
Çalkalarız gözeri

Tomanın bunar yeri
Harmanın konar yeri
Vatan görevi yapar
Kozayağının eri

Alavandan Avdandan
Köye bakarım dağdan
Bahar gelmiş bilirim
Tarlalarda ki tavdan

Abdurrahman dedede
Elmacık az ötede
Bebeler oyun oynar
Topraklığın tepede

Düştü pisin gırağı
Sardı yeşil yaprağı
Pekmezlerin mayası
Türü dişli toprağı

Mazı topla gorudan
Bal alırsın arıdan
Değirmene su akar
Oluk denen borudan

Ahlat,Sarı,Gum dede
Gövercinlik de göde
Ses açar tere yağı
Bazlamaya çal yede

Nohut biter yar özde
Gavrulur sacda közde
Ayalama kürüyor
Damlarda kar'ı bizde

Su akıyor şar şardan
Soğuk dokunur burdan
Şar şarda sıra bende
Çabuk gaçılın ordan

Ambar gaya ambarlı
Kaya kökü damarlı
Köyün yiğit gençleri
Hem edebli hem arlı

Cevizla,ganlı gaya
Yatırı şanlı gaya
Patısgaya işlenen
İplik rengi kök boya

Çoturanın gavakdan
Çöp süzülür savakdan
Çok yokuş yorulurum
Sulucine varmakdan

Emir çayırı erin
Guyusu pekte derin
Gölgesinde yatmaya
Ahlat gölgesi serin

Coşuyor harman çayı
Bükerim daldan yayı
Gurban kesip verilir
Fakıra gurban payı

Keleşgarı bir çişme
Çişme başını işme
Ayanın daşa çıkıp
Daşdan aşağı düşme

Büngüldeyik beş lüle
Suları gelir dile
Sağanak yağmurlarda
Gapılma azgın sele

Han ardı goç yatağı
Dikenli bıtırağı
Kemikten yapılırdı
Eskiden baş darağı

Söğütlüktür güngörmez
Gölgeden güneş görmez
Daşda gartal yuvası
Ganat açar yürümez

Sinnenin yeri kutlu
Cuma gün suyu sütlü
Söğütlü bunar altı
Çayır çiçekli otlu

Sidalinin su bendi
Değirmen yaptı gendi
Su aktı değirmene
Değirmende çark döndü

Tozuyor tozlu burun
Toza girmeyin durun
En güzel ikramlarla
Gonukları doyurun

Yokuşu dik gabarma
Hırsa girip gubarma
Söküğüme yamalık
Diker anam urbama

Güm güm bunar gümlenir
Suyundan çay demlenir
Ayağı çepellenmiş
Börtü böcek yemlenir

Menevşelik menevşe
Kokusu güzel gevşe
Garnı doyan goyunlar
Yatar gelir gevişe

Yazının dikmenliği
Daş dolu bel kemiği
Gazan,cami inleri
Eski zaman kimliği

İdris dağında pöyrek
Uzak giderim seyrek
Tırpanı bilemeye
Bileği daşı gayrak

Yeni goru sık meşe
Davşan keklik peş peşe
Yamacı guza bakar
Küskün durur güneşe

Düzdedir yazı bağı
Görür garşıdan dağı
Eskiden Kızılişşik
Yörüklerin otağı

Derelerden atmaca
Kepir toprak tutmaca
Çaydan atlar geçersin
Köy yanında yamaca

Köydeki çayın başı
Su yıkar parlak daşı
Ağaçlara yapılır
Bahar ayında aşı

Uzun arktan su gelir
Bosdanlar gülüverir
Bir hafta sulamazsan
Fasille ölüverir

Çaylarda çay balığı
Sudan alır soluğu
Gayaları gırmaya
Getir goca külüğü

Cin değirmen cinmidir
Sarp gayalık inmidir
Kıldan keçe,kepenek
Çobanlara yenmidir

Çok uzak yurt çukurca
Yolu biraz çakılca
Eskiden naylon yoktu
Sergende gap bakırca

Ortada köy odası
Olur düğünün hası
Sin sin oynar yakılır
Damatların gınası

Güneşladir dam ardı
Gızlar notak gurardı
Yolda selam verilir
Herkes hatır sorardı

Çaparcanın çayı az
Suyu kesilir her yaz
Al eline gazmayı
Suyun arklarını gaz

Çakmaklının sırt derler
Daşı keskin dert derler
Köyümün insanları
Bu köy bize yurt derler

Arpalık altı köyün
Cınnag tolayıp yeyin
Unuttuğum yer varsa
Yazanı af eyleyin

Köyüm yurdum baş tacı
Bahça gıysı milacı
Hasta olup yatanın
Kekik otu ilacı

Yeni köy çatılıdır
Dişlide tapuludur
Ay ışık vermiyorsa
Bir bakın tutuludur

İrfan Çelik köylüdür
Huyu köylü huyludur
Aslını inkar etmez
O bir yörük soyludur

29-30/2011

Köyümüzün eski şivesi ile yazmaya çalıştım.