Mevlasını da Bulur Belasını da

katlanmak mı lazım
illem
her
şeye
geldik diye
şu
hayata..
kabul
mesela
yağmur
da
ıslanmak
gibi
rüzgar
da
yel
olmak
gibi
güneşle
ısınmak
gibi,
ama daha ötesi
daha ötesine
dur demek gerek mi yormu..
mesela
sınırların konmasına
ister memleketler arasına olsun
ister
gönüller arasına..
mesela
tok yatmak varken
neyimize
ki
açlıktan çöplükleri karıştırmak,
eğer daha önceden
ölmediysek
eğer
büyük bir azınlık
ısrafta
boğulurlarken..
mesela
hangi hakla talan ediyoruz
dünyamızı
alırken ellerinden
çocuklarımızın geleceğini..
hangi hakla
bencillik,
çıkar,
kar
hat safhaya ulaşmış olsa da..
hangi hakla
bu
savaşlara sebeb
katliamlara
neden
oluyor
olabiliyor
acılar ölümler de boy gösterirlerken..
daha neler sayayım
ki
yetmiyor mu
bunlar
yetmiyor mu..
yoksa
unuttuk mu
insan olduğumuzu
insanlığı rafa kaldırırken
her şey son nefesle
son
bulacağını bildiğimiz halde..
belki
de
yetmez dur demek
bu
saatten sonra,
ama
sen ilk önce dur de
dur de
ki,
belki
takip etsin arkasından
gelecek adımlar
nefesleriyle
hiç bir gölgeye mahal vermeden
mahal vermeden..
umut ver
umut
ver
ki,
yaşam hayat bulsun
daha buralar
da
ertesine tenezzül etmeden
cehennemden çıkarıp
cennete
soksun
görmek için
gösterebilmek için..
her şey senin elin de
her şey sende
insanoğlu,
tek sen iste..
arayan
mevlasını
da
bulur
belasını da..
daha ne söyliyeyim
aklında var
fikrinde
saat
onikiye beş varı gösterirken...

(Berlin,09.11.2015)