Mevsimler Ve Nevzat Ağbi

Süt liman denizlere davet etti,
Nevzat Ağabey,
Tüm yalnız ve aç kedileri...
Hiçbiri reddetmedi bu daveti.
Karınlarını doyurduktan sonra,
Yalanarak,yalayarak patilerini,
Selam durdular önlerinden geçen yolcu vapurlarına.

Biliniz ki....En azından o gece,
Martılara yan gözle bakmadılar,
O da Nevzat Ağabey'in hatırına!...

Kadıköy'deki deniz feneri,
Neden sabahlara dek vazgeçmez
Sanıyordunuz ki?
Bir yanıp,bir sönmekten....
Hepsi Nevzat Abi'nin kabahati...

İşte O,
Sadece yolunu kaybetmesin diye;
Denize sevdalılar,
Mavi düşkünleri,
Aşk bezginleri
Ve yalnız martılar,
Sırf yollarını kaybetmesinler ,
Birbirlerini bulsunlar diye,
Nöbet tutardı geceleri.....
Kadıköy rıhtımında.
Yorgun gözleri , uykulu,
Genç dimağı her an hazırcevap,
Dudağına konan güvercinlere bile kıyamazdı.
O yüzden susardı....
Beyni,hayalleri kimbilir hangi yaylada horon teperdi?
hangi fadime'yi severdi?
Bilmezdim,
Bilmezdiniz....

Hiç görmediğim "gerçek gülen" yüzü,
Ve dünyayı olduğu gibi kabullenişiyle,
Bir ermiş gülücüğü konmuştu yüzüne....

Olası sağanaklar,
Akıp gitmişken gözlerinden yamaçlarına,
O başı dik,tepeleri karlı dağların,
Belki sel basmıştı Kadıköy'ü,
Belki o yaylayı,
Belki köyünü.....

Ben daha henüz çocukken,
O Fadime'nin peşinden koşuyor olmalıydı......

Hoş-geldim ve
Hoş-gittim bu dünyadan,
En azından senin hatırın için,
İnan ki!
Sevgilerimle....
(1 Mart 2010...............Aaa..kedilerin mevsimi gelmiş:)))
G.A-sinop