Mevsimlerden Güz Aylardan Eylül

Mevsimlerden güz, aylardan eylül.
Yüreğim hazan dolu,
Gözlerim kan dolu.
Ayrılık zamanı çat kapı geliverdi.
Uzak diyarlardan, sensizliğin ötesine.
Güz yağmuru, öptüğün dudaklarımda ıslak ıslak.
Hayalin halen gözlerimin önünde, titrek bir görüntü.

Mevsimlerden güz, aylardan eylül.
Yine sensiz geçen ayaz bir güz gecesi.
Güller soluyor, yüreğimdeki son baharımda.
Yine bulutlar hüzün taşıyor, ıslak ıslak.
Kederli, hüzün dolu bir çiğ damlası gözlerimde.
Sen yoksun diye, kırlangıçlar ötmüyor, güz güneşinde.

Mevsimlerden güz, aylardan eylül.
Ağaçlar artık yeşilliğinin son deminde.
Eylül rüzgarları, esiyor ağlayan yüzüme.
Okşuyor yanağımı sanki senin ten kokunla.
Bir iz var yanağımda, senin kokun, senin gülüşün.
Bir acı var sanki esişinde, sanki hasretin, özlemin

Mevsimlerden güz, aylardan eylül.
Bir matem, bir hüzün var bu mevsimde.
Solan ağaçlar, sararan güller.
Bir özlem, bir ayrılık var bu ayda.
Simsiyah bulutlardan ayrılık yaşları düşer saçlarıma.

Mevsimlerden güz, aylardan eylül, sararıp solan yüreğimde.
Matem doludur yüreğim bu mevsimde.
Senin gidişin, senin elveda deyişin.
Özlem doludur gözlerim bu ayda.