Mevsimlerden Son Bahar

Mevsimler den son bahardı rüzgar süpürürken sararmış yaprakları
Biz henüz çıkmamış ken top oynamaya
Göründü sokağımızın başından eski yeşil bir kamyon
Seni getiriyordu bizim mahalleye Siz taşınırken iki katlı cumbalı eve
Ben ise dalmıştım çoktan saçlarının dalgasına
Nede çabuk geçti dimi zaman değdi aşkımızla tenimize zamanın acımasız eli
Yine savurdu seni benden bir sonbahar rüzgarı
Hani hep derdim ya şair olmak istiyorum diye
Vaz geçtim seninle tüm hayallerimden
İstemiyorum tarihe ne altın nede gümüş harflerle yazılmayı
Şimdiler de tek derdim var senin yüreğinde bir alfabe olabildiysem ne mutlu bana
Büyüdük sonunda
Bir çocuğun geçmek bilmeyen arsız diz yarası misali ara ara kanatsam da içimde seni kanatsam da içimde seni
Sanma ki özlüyorum eskisi kadar dedim ya nede çabuk geçti zaman değdi aşkımız la tenimize acımasız eli.