Mevsimsel Sızı

Savrulan her bir yaprak
Sararmış ve kurumuş
Bir başına,gittiği yol anlamsız
Ardında,nerden geldiği belirsiz bir fırtına...
Sürüklediği yapraklarla el ele yüreğim
Ürpertir gibi en derinlerde eser durur.
Bir fısıltı kulağımda,
Haykır diyor yutkunamadıklarını.
Halbuki ne esintiler geçip gitmişti,
Kalemimin kelimelerle her dansında.
Kim bilir kaç gece sustuklarımı biriktirmiştim,
Uyanınca farklı olur zannedip
Sol yanımda bir sızıyla uyuyakaldığımda.
Tek bir beklentisi vardı halbuki ilkbaharın
Bizim için yaşerecekti en güzel papatyalar
Güneş bizim için doğacak ve batacaktı.
Sonbaharın savurduğu o yapraklar
Rüyalarımda,sevdiğim şiirlerle kül oldu şimdi.
Yağmurlar belki söndürecektir yangını
Sevdam da yok olmadan yarın.
Oysa,omuzumdan geçmeyen kokun
Aklımdan silip atamadığım dokunuşun
Sen dolu her gün,her saat,her an
Aslında benim de bir yok oluşum..