Mevsimsiz

Mevsimsiz çiçekler gibi açtın hep dalımda
Henüz sonbahar gelmeden döktük yapraklarımızı
Ben koşarken sen hep yürüdün...
Sen koşarkende hep ben..
Aşklar yağarken üzerimize sağnaklar halinde
Biz ya şemsiye açtık gökyüzüne
Yada bina altlarına saklandık hep
Biz hiç güneş görmedik..
Durmak mı gerekirdi artık yoruldum diyerek
Yoksa yeni bir tebessümle bende seni demek mi
Kalbimizle mi yoksa, beynimizle mi
Yenik düşmeliydik, ya da kapatıp gözlerimizi
Hiç güneş görmemiş dünyamızda,
Hiç ışık yakmadan yürümek mi?