Mevsimsiz Yürek

Bir kara bulut durdu üzerimde...
O gelince içim karardı...
Sel gibi yağmurlarını yağdırdı,
yağmur yağdıkca gözlerimden yaş aktı...
Bana derdini anlatırmış gibi yaprakdolu bir ağacta yapayalnız bir dal bıraktı...
Ağaca bakarken bir gözyaşım daha aktı...
Benim kalbimde o kadar cok sevgi vardıki,
O sevgimi hayat bir fırtına gibi aldı benden.
şimdiyse yapayalnız kaldım,kimsesiz
Sevgisiz...
Icimde tek kalan,
birikmiş gözyasları,ve tükenmeyen bir acı.
Her mevsimde o ağac yapraklarını acacaktır elbet.
Aramızdaki farkta buya işte ...
Onu yeni mevsimler beklerken ben hep böyle kalacagım...