Mevt
Depozitosu ayrılıkların cebinden çıkmış,
Yalnızlığın kemikli avuçlarında;
Her biten günün alnını kurşun kalemle kesiyorum,
Her biten günün bacaklarını beklediği yollara kör bırakıyorum,
Her biten günün başarısızlığının boynuna tasma takıyorum,
Acemi bir asker gibi, gün nöbetlerinin şafağında
Militan serçelerin sesine, uykularımı şehit veriyorum.
Demişti gittiğinin alacası,
Kulak zarıma vedasını saran nefesinin kuyruğundan;
-Hiçbir kadının kasığıyla samimiyet kurma,
Bu aşka ihanettir!-
Çok kez itiraf etmek istemiştim oysa;
Her kapısını çaldığım kadının etine dokunmadan
Aktım gözlerinden sakata çıkan nehirler gibi usulca.
Bu aşka sadakat değil midir?
Ezildim, tavanımın beli yok
Yaya kaldım, istasyonların kapı kolu yok,
Terk ettiği odanın da kaldırımları yok,
Çıplağım, derim de kasımdan başka ay yok
Ağzımda bir tutam kan
Parkelerin tozlu döşünde divan yok
Nar gibi saçılırken
İçimden firar eden her damla da
O yok
O bende yok.
Ve birazdan haciz melekleri gelip
Ve birazdan gangsterler gelip
Ve birazdan eczanelerden firar etmiş diazemler gelip
Ve birazdan cinnet tümörleri gelip
Damarlarıma el koyacak.
Bilmeyen bilsin; Burası soğuk bir kent
Burası hasta bir kent
Burası protokollere yakışıksız bir kent
Damarında aşk taşımayan burada barındırılmaz!
Kalan son intiharın tetiğine asılı
Kirpiklerinin arsasından kopardığım göz rengi
Aziz olsun sevgili,
Mübarek olsun sevgisi
Çok yaşasın kahverengisi
Çünkü;
Solduğun an
Öleceğim
Göz kapakçığında ceset teri.
gerçekten günün şiiri olmayı haketmiş,
buram buram aşk kokan mısralar dizilmiş yüreğinden kalemine..
tebrikler şair'e..
"Mevt", İmgenin sonsuzluğunu içinde barındaran, kendine hayran bırakan, onlarca kez üst üste kendini okutturan bir şiirdi.
Hakan Can Öztürk, yüreğine sağlık...
Hakan Can Öztürk yazar,güzel yazar,az öz ve netice itibariyle dile-öze-dimağa renk katar tabiri caizse dişe gelir şeyler sıralar yazınca.Bunun nadide örneklerinden biri çıkmış ellerinden ve layıkıyla yerleşke edinmiş günü.
Her biri bir önceki satıra zimmetli çok güzel satırlar okutsanda özellikle 2.pasaj mest etti beni.Harikaydı.Ve tekrarlar.Kesinlikle duyguyu körükleyip şiiri yücelten yegane ögesi bu olmuş şiirin.Hani tepe bir yerden yokuş aşağı bir süratla inerken ayakların düzlük bir sahaya basar ya farklı bir an,farklı bir etkisi olur sana o anın.İşte öylesi insanın ayaklarını yerden keser nitelikle tekrarlardı.Çok beğendim.Akıcılığı bu bent üzerine sağlamışsın bence. Ve tabi tema,mevt=ölüm. İntahara susamış bir kalem seninkisi,yazdıkların hep bu menval üstüne ama herbiri taptaze,dipdiri,yepyeni bir yüz gibi aksettirilmekte okura.İşta kabiliyet ulu orta burada duruyor. Teşekkürler mükellef şiir sahibine.
"Hakan Can Öztürk" şiiri çoktan kimliğini çivilemiştir dizelere ve hep yenidir satır araları, hep yenilikçidir yer yer ise, okuyucuya öldürücü etkisi vardır, tebrik ve teşekkürlerim şaire, seçkiye...
şiirde imge olmalı,gizem katar ve okuyanı farklı düşüncelere sevkeder...bunun dozajı çok önemli,imgeye boğulmamalı şiir diye düşünüyorum...çorbaya kararınca baharat katarsak tat verir ama baharat çorbadan çok olursa tadı kaçar...saygıyla...