Mezarımda Bile Seni Beklerim

Sen bir yavru ceylan gezersin dağda
Ben peşine düşmüş bir zalim avcı
Bensiz yaşadığın her an her çağda
Sen sevdadan sanık ben deli savcı

Seni mahkum eder hapse yollarım
Tükenir umudun kesilir sesin
Senden önce seni sarar kollarım
Su diye içtiğim ılık nefesin

Kimsesiz kaldığın kış geceleri
Derin uykulara daldığın zaman
Dilimden dökülen aşk heceleri
Başımdan eksilmez bir kara duman

Aramıza girse koca bir nehir
Atarım ruhumu sel sularına
Yıllarca sevdaya etsen de kahır
Hesapsız ölürüm arzularına

Bir ömür ebedi yaşarım sende
Boşa gitmez olur zor emeklerim
Sevgime toprağı rakip etsen de
Mezarımda bile seni beklerim


Ozanca/İzmir