Miadını Doldurunca

'' yasımızı tuttuk
bir çınar gölgesinde
mahşerin dudaklarını , öper gibi ''








kırılır zamanla o kalemin siyah ucu
umut düşer ak parşömene
kim bilir

belki
sadece aşk şiirleri yazar şair
miadını doldurunca eylem

yaşlı kalpler vurunca
satır aralarına
öznesi hükmünden kaçmış mahpus gibi

ve
prangaları çözünce dili

vazgeçip ve eylül'den
misal hep nisan'a konuşur gibi

ağaçları yeşertir yerinde, yeniden
köklerini kuru iklimlerden çalıp
çiy tanelerinde biriktirir erguvan demetlerini

saçları boyanır yeniden şu kör tepenin
akınca adını unuttuğu nehrin mavi köpüğü

ve sevişirken yeniden
köhne körfezin fevri yakamozuyla

kalem düşer titrek bir elden
lisanını unutup sert kayanın midye kokusuna tutulunca

kırılır o kalemin siyah ucu
umut düşer ak parşömene
kim bilir

belki
sadece aşk şiirleri yazar şair
miadını doldurunca derin ıssızlıklarda eylem ...