Mihraba Emanet

Sessizlik sensin geceleri
Aysar mutluluğum
İlerici bir ketumiyet..//

......

//..Gidebilirsin aslolan hayat
Kakülüne takıp yalnızlığımı
(Ne asılsa) Her şey..
Yalan...

Zaman zaman bir çocuğun geçmiş kırgınlıkları
Ve bir zaman tamir olamayınca
Bütün yaralar,
Ve şimdiki zaman (da)
Yalnızlık bile sen iken,
Aklım ulanıyor,
Ezgin...

Kandil ışığında tek bir haber için
Nasıl gündüzleri içip geceye ikram ediyorsam
Bugün de kaybettiğim çocukluğuma bırakıyorum seni,
Allah'a emanet..

İskarpinimle nasıl oynamışsam geçmişliğimde
İşte öyle bir karanlık bırakıyorum sana,
Gülgün hayatında
Tan ağarırken
Beni..(hatırla diye..)

Beklemezken bile sen
Umudunu fuksin boyasıyla boyadığımda
Nasıl değişiyorsan,
İşte öyle bir acı bırakıyorum sana,
Bir o kadar da faize..

Kuşluk vaktime emanet
Tinsel bir aforizmaya bırakıyorum seni,
Biliyorum,
Senden,
Ancak ve ancak senden bir şiir bekleyebilirim...

......

...//Gökkuşağına ironi bir renk daha ekleyeceğim,
Kapkara bir kuşak;
Hasret kuşağı..

Döndüğünde ya da her neyse,
Ben döndüğümde her şey farklı olacak.
Yerle gök bir,
Akılla aşk iş birliği geçirecek,
Ve hatta ve hatta;
Sen ile ben bile bir olacağız..
İşte dünyanın terse döndüğü burdan belli olacak..

//..Partisyon gibi evrende
İşte, her neyse..
Mihrabıma bırakacağım seni...

AĞUSTOS 2012