Mihrabına Tütsü Bırakılan Şiirler

1. sunu : arayış



//başlar martının kumul dalgalarına ağıtı gibi bir figan
zira çocuklarına çok sevdiği balığı eski bir resimle anlatacaktır/


hiç yerinden yakalamışım zamanın
kulaç atarken ömrün nankör dalgalarında
güneş paylamış
geceye sığınmışım
tenimse taşır çaresiz
koyu pastel akşamların solgun yüzünü
ve yaşamak bir intihar gibi bekler bileklerimde
gücümse iğne deliğinde yavaşça çekilmekte



çatlamış kabuğunda
erken dona yakalanmış tohumun
ölümüne benzer
sevdayı yüklem yapma arayışı
yalnız şairlerin sokak gezgini cümlelerinde
fiili eyleme dönüşmedikçe



hele de sırt veren yoksa
denizin mavi mürekkebine
yazmakla bitmez kelamın yolu
efkar üstüne kurulmuş o şehre yolculukta



bölünür hasretler pare pare
o yol kenarındaki her nesne vücut bulur
özdeşimin giz yolunu bulan her imgede
nasıl yanmayasın sevdaya kömürdür yürek
külünde anka kanı döner ezeline
yanarda yanar
yeniden
yeniden



insanı kendinin kaçağına düşüren
bu gıyabi sürgün hali
güne sürgün vermeyecek dala
salıncak hayali kurmaya benzer
tutup elinden bavulunun
düşsen rayların ince büklümlü yoluna
özlemin hep ayrıldığın istasyondan yana
dönmek için çıktın yolculuğun
yalan bahanelerine inanmayı bırakana dek


03mart11



2. sunu : istiğfar



/ayrıldığın her yüzün hatıratında açtığın parantez
gün gelir kapatılmayı bekler
ama o parantezi açan bilmez ki
hayat yeni öyküleri açılan o boşluğun üzerine yazmıştır/


...