Mihrimahtan Sevda Naati

Mikadi şehrinde uzar geceler
Asırlar sancılı şafaklarda yüz bin yıllar doğurur

Mihrimah gül güzeli,
Sevdayla gölgelenir
Bülbülleri almaz bağrına .
Kulakları bir bilinmez yare tutkulu
Sevdanın oruçlarında sahursuz , iftarsız günler
Dermandan kesilir
Ne yar umar felekten ne yaren
Sustuğu zaman dillenir yürekli nameler
Aşk eline bir grizgah bin yürek dilinden bestelenir



Yüreğinin kanını akıttığı ırmaklar
Mikadi şehrinin semalarını sıvar kızıla
Uğursuz bir rüzgar ıslığıyla çağırır şeytanları
Kırbaçlar şaklar
Bir dağ korkar, ormanlarını atar omuzlarından
Meşeler küskün çınarlar sitemkar olur
Mihrimah'ın dökülür sürmeleri gözünden
Gri peçesi iner yüzüne hüznün
Gölgelenir , sultan şahları çıldırtan güzellik



Çadırları tutuşturan ateş ihmal etmez
Yürek yerleşkelerine de bir od düşürür
Bengü kızlar sudan çevirir yüzünü
Irmaklar nehirler küser
Denizler bedbaht
Denizler tarumar olur



Bir tas acı sunarlar Mihrimah'a
Gözlerinde yurdu sevda büyür
Doğmamış oğulları büyür
Boğazına dayanan kılıcın soğuk nefesi
Kırk rahvan atlının sırtında yüzünün dağlarına yürür
Mihrimah diker tepesine tası
Kargalar şükre durur
Ve melekler kervanı dizilir güneşin eteklerine
Kazan kurulur
Teneşir kurulur


Doğanlıklar sendedir can yurdum diyen atasının sesinden
Son sela sızar arşı alaya doğru
Düğün dernek kurar acıyı bal testisine koyanlar
Gizli ağularını akıtmış muzafferle,r kadehlerini kaldırır göğe doğru
Sevmenin ille de ızdırap olur yurdu



Hokkalardan dökülür umut
Divitler acının bablarını işler
Bozguna uğratılırken bir yürek
Şikayet edilmez kaderin cilvesinden
Ölümlerle oynaşan yürekler
Altın harflerle işler



Sevmek; kanamaktır kabuk tutmaz yaralarda
Sevmek; Izdırap vilayetine muzdarip vali olmaktır.
Sevmek; keder bölüklerine hüzün apoletli kumandan olmaktır.



/ Aşkın ta kendisine aşığım, yarden ırak. sevmenin kendi ısısında benim bütün yangınım ve bu keder bu hüzün , bu vilayet tek tesellim. /