Minik Kurba

kıvrıla kıvrıla gidiyor yollar
inişler, çıkışlar
yokuşlar... farkında değilim
habersizlik kaderim...

düşer sonbahar yere
kopar takvimlerden birer birer
elemiş ununu değirmende
asar eleğini, bilirim...

titiz bir bahçıvan
asma bağlarımda çömelmiş
bense kibirliydim... soran olursa
köylü benim efendim...

efendim, efendim! duyamadım
konuşuyor kibrim, laflıyor
sus sus keyfim tıkırında
kısamam sesini volkmenimin

orda bir pamuk tarlası var uzakta
ve ben de pamuk kadar hafifim
üfürür karayel üzülürüm
şu anda sahte cennetimdeyim

deremin kenarında oturur
yeşil bir kurbağa, miskin
her tarafım siğil doldu
aldırmam, iflah olmam, bezginim...

21.02.2012