Minyon

Bir akşam üstü iner gözlerin pencereme,
Yuvasız kuşlar gibi sevgi dilenir bir somon ekmek
Kaçamak bakışların, ürkek teninden mi böyle.
Bizi salıncaksız bırakan hangi baba.
Nasıl olduğunu bilmediğim bir zamanda
Vuruldum ince kıyılmış sözlerine,
Ellerinin arasından kayıp gidiyor gençliğim,
Mutluluk sadece gülüşünde mi gizliyor umudu.
Zamanlı zamansız ince bir sızı saplanıyor yüreğime,
Yüreğime elimi koyduğumda,
Elimi bir lav gibi yakıyor yokluğun.
Yoktan nasıl var ederim seni şimdi bu ıssız odamda,
Ben uykusuz, duvarlarım yalnız,
Duvarlarım üstümde bir çığlık.
Bakışlarında zerafetini saklayan o çocuk kokulu minyon kız,
Menfi bir aşka dönüşmeden sevdamız,
Sakla özlemimi koynunda.
Her an kapımınn çalınacağı heyecanıyla yaşamak,
Yaşamak değil bu ara.
Güvercin adımlarını ürkemden koy yanağıma,
Aradığın bir yudum suyun,
Hasretimin gözyaşlarında...