Miras Sandığı-mız

Ya- lak... lanmadığımdandır
Sana
Ya da -laka-lanmadığımdandır..
.hayata
Sivrilemediğim aranızdan...
Ucube bir yapışkanlık
Şehir tablolarımda
Kara hisar sanığı...
Şırınga çekmişim...
hayatı olduğum Aprantisinde gecenin
Dalyanın Süha olmuş
Mevsiminin kamışlarında
Bir ilkbahar efeleği bekler gözlerin..

Terleyen ellerimizle
Kayganlaşan yaşam suretine tutunuruz
Kayar gider oda avuçlarımızdan
Bizim olmayan hiçbir şeyimize doğru...

Malik olanın koruduğu
Gece-gündüz
Göz dikicilerin
Gözden uzak tuttuğu
Servetini...
Nefesi açlıktan kokan benden kaçıracaktır elbet
Sefil isteklerime boyun eğdiğimi
Benden daha iyi bilir...zaten..

Kimi camının aynasında seyreder kendini
Kamaştıran beğenisi ile
Kimi boğaz düğümü saçaklı bir elbisenin tuhaf görüntüsü..
Balık kokulu bir iç çekintisi
Asılı kalmış hayatın direğinde..
İkisi de kayıp gidecek
Hayatın terlemiş ellerinde...

Manavgat çayında
Dem tutar
Geviş getiren zevk tıkaçı
Kadeh çalar güzel kadınların inci bakışlarına
Yaşamak buymuş işte beh...eeeyt
İş-teee yaaa-şaaaa-mak...

Afrikalı dostların aç kalışını dile getirir
Çöl sıcağının delirten güneşi
Adı bir sokak tabelasında
Sararmış pasından geçilmez...
Anısına... Anısına... Anısına
Anılmayan bende...
Üzülmüş bu nedenden ötürü büzülmüş olursun
Ahmet abimın entel magandası
Odasının ve borsasının hamili
Sinan paşanın -bey-li hitabesi
Kale duvarlarının kil renginde
Asırlık asılı
Ucube
Sana övgü dolu sözler yağdıran
Üstü sende kalsın
Tohumuna sayarsın gerisi bende..

Metin Yaramaz