Miril Miril

Burası ne Muş'tur ne de yolu yokuştur.
Burası ne mapustur ne de daracık koğuştur.
Burası hiçbir yerdir çok şey beklenen...
Burası
Burası
Dört duvarsız üstü açık bir han
Onlar hancı
Bizler yolcu
Dışarıda yağmur suyu
İçeride kampana
Kapanır görünmez kapılar üstümüze
Sonra yapayalnız mırıldanmakta
Guruldanmakta...

Olmadı bir daha,
Yalansız dosdoğru.
Az önce annem bir çikolata getirdi
Minicik ,ağzım tatlansın diye
Uzun zamandır gördüklerimin en güzeli
En tatlısıydı yediklerimin
Ama hazmedemedi yüreğim
Onca acının üstüne
Yaktım bir sigara
Gitmek için öbür tarafa tepkili uçakla.
Öyle temiz ki insan yüreğim
Öyle keskin ki dilim
Ve öyle güçlü ki dileğim
Yeryüzünün tanrıları isyan eder
Ve yeryüzünün tüm pislikleri
Kirletir,kirletir çocuk gözlerimi
Bedenimi !

Sonra bir ben kalırım ben de
Sağ yanım yastık
Sol yanım baş ağrısı
Düşüncem koyu kırmızı
Başucuma gelir ekmek ağaçları
Minicik bir ev ve odun sobası
Kadınım gelir ayışığı
Sonra bir yer sofrası
Kadınımın hünerli parmakları
Eh bir de rakı
Sonra horoz getirir sabahı
Bitirir o tatlı oynaşmaları...
Kaç zamandır karanlık sığınağım
aydınlıksa kanlım.
Kaç zamandır bitmez sokaklar
Köprü altları,kerhaneler,
zavallı çocuklar,fahişeler,
sakalı pamuk dedeler,
gözleri hala ferli talihsiz gençler...
Bu aydınlık dedikleri ışık
Bu bir lügat dolusu laf
Etmiyor,etmeyecek çeyrek döner ekmek.
Hepsi işkembe-i Kübra
Bir kamyon dolusu laf
Nurani uygarlık kurtuluş savaşında
Olsa da
Selam verecek herkes köpek bokuna
Pek yakında !
Oysa,oysa dostlar kurtulmuştu bu dünya
Bir sonbaharda
Yaprakların döküldüğü anda !
Yazacaklarım şiir adına olsa da
Olmasa da
Bir hıçkırıktır gözyaşları arasında
Mırıldanılan.
Ey kırat kafalı,sırma saçlı,şimdi kel adam !
Ey katır gibi dayanıklı,keçi gibi inatçı kadın !
U y a n ! Burası Dünya !
Döner dünya,yaşlanır insan,durur o hayat...
Ey kel kafalı adam !
Şunu bil ki anılmayacaksın asla sırma saçla.
Ve sen ey katır keçi karışımı kadın !
Olamayacaksın hiçbir zaman melek kanatlı.

Burası dünya !
Muş'u,mahpusu,kuşu,puştuyla...
Lizbonlusu ,huysuzu,donlusu,donsuzuyla...
Solcusu,sağcısı,doğulu,batılısıyla...

Burası dünya !
İşçisi,patronu,köylüsü,şehirlisiyle...
Halkı,başkanı,babası,anası,danası,ineğiyle...

Burası dünya !
Yaşanılan yeryüzü olmamalı kimsenin sınırlı ömrünce
Tapulu mülkiyetinde
Mümkünü yoksa da dediklerimin yeri bu alemde
Yaratılan zaman içinde her şey,tanrılarla beraber !
Kendimce tekrarıdır şiir adına onca lafım
İnsanlık adına bildik nakarat.
Size kalıyor düşünmek,ayağa kalkmak yada
Sürünmek ;
Eşref-i mahlukat ya da maymundan ilham almak !
Düşünmek eşrefini kaybeden iyi insanları
İki ayaklı sürüngenleri
Sadece mahluku sonra
Sonra da kuyruksuz maymunu !


8 Mayıs 1993