Mırıldanıyorum

kendimle başbaşa kalmanın özlemi var her daim içimde...
yıkamadığım duvarlar var, önümde engeller...
ama yine de biliyorum, bunların ardı da var
kokusu sinmiş üzerime
nefeslendiğim serin, dipsiz kuyular
ve nemli duvarlarında
tarih öncesi ressamlardan emanet,
ipine dizilipte zamanın,
kuruyan çirozlar... mektuplar,
grafikler, çizgiler, şekiller...

dipsiz kuyularda hayat var
dipsiz spiral fırtınalar
ruhumun derinlerinde,
karaları bağlamış bir çocuk
çığlıklar atar!
mil çektiler ya kulağıma... duyamam
yine de biliyorum
duvarlarında acılar hüküm sürer
sanki titrek bir suyun sakin halkaları
ve hiç tükenmeyen yankılar...

21.01.2011